سلام به همه
خیلی وقت بود که وبلاگ رو راه انداخته بودم و سعی میکردم فقط مطالب فنی و آموزشی بنویسم. اما دیدم نمیشه و کار سختی هست. پس تصمیم گرفتم در مورد هرچی به ذهنم میرسه بنویسم.
اولین کاری بعد از راه اندازی یک وبلاگ میکنن این هست که یک اسم براش میزان. مثلا نسرین اسم وبلاگ رو گذاشته واینستا برو جلو و جادی اسم وبلاگش کیبرد آزاد هست. اولش خواستم بنویسم دستنوشته های پیام صادری، ولی دیدم دستنوشته نیست و کیبرد نوشته. همینجوری داشتم فکر میکردم که به این نتیجه رسیدم که وب فارسی پدر داره، مادر داره. مرد اول داره و خیلی چیزهای دیگه. اما گودزیلا نداره.
من همینجا بدون این که از طرف رئیس یک سازمان یا دوستان و اقوام لقب خاصی بهم بدن، خودم به خودم لقب گودزیلای وب فارسی رو میدم و امیدوارم در این راه موفق باشم.
قربان شما
گودزیلای وب فارسی
هاها چرا گودزیلا ؟ پاندا نه ؟؟
پاندا کونگفو کار آواتار من هست. اما من «گودزیلای وب فارسی» هستم
سلام گودزیلا.
خوبی؟
آقا ما رو نخورها. توروخدا.
تا وقتی پسر خوبی باشی باهات کاری ندارم.
پیام یه چیزی هم واسه من پیشنهاد بده عالــــی میشه :دی
خرس وب فارسی چطوره؟ :دی
خرس!! ما تو ادبیات فارسی از خرس خاطره خوبی نداریم. مثل دوستی خاله خرسه.
از ما گفتن ، حالا خودانی
آره راست میگی ولی این کارت عالیه میشه یه حرکتی رو شروع کرد :دی
همه واس خودشون لقب بزارن :)))
لقب یه محرک هست.
مهم اینه که بتونی پشت اون لقب و نقاب واقعا اون چیزی باشی که میخوای و انتظار بقیه رو برآورده کنی
امین، شنل قرمزی خوبه ؟ 😀
تپل دوست داشتنی :دی
این واست خوبه امین خخخخ 🙂
به به چه اسم خوبی امیدوارم تبدیل به یک برند وبلاگی خوب بشه
موفق باشی 🙂
آقا ان شالله این یه محرک گودزیلایی باشه . خلاصه کوزیلا مال تو شد . سعی کنی که خرابش نکنی 🙂
منم می زارم کدنویس سو ایچیم .